Sumarfrí

Enn og aftur komið sunnudagskvöld.  Mikil ósköp flýgur þessi tími áfram.

Ég og Þrösturinn minn fórum í áframhaldandi útilegu eftir Verslunarmannahelgina og skelltum okkur  eftir sólahrings stopp hér heima í útilegu í Stykkishólm.   Við flýttum okkur náttúrulega svo mikið að pakka að við gleymdum nokkrum misnauðsynlegum hlutum, en föttuðum samt um það leiti sem við komum í Borgarnes að stólar og borð væru bráðnauðsynleg í útilegu.  Eftir að hafa þrætt allar verslanir sem hugsanlega gætu selt þessháttar hringdum við í Unni sem keyrði á móti okkur með borðið af sólpallinum og tvo klapp stóla.  Allt annað sem gat hafa gleymst væri hægt að redda.  Var svo sem ekki alvarlegra en vatnsbrúsi ( kostar 350 kall í Bónus) og svo vaskafat fyrir uppþvott.  En það er heitt vatn og vaskar á tjaldsvæðinu svo að það kom ekki að sök. 

Á fimmtudagsmorguninn skelltum við okkur svo í Suðureyja siglingu með "Seatours" eða Sæferðum. Eins og alvöru túristar. En í bátnum var stór hópur af skátum frá Danmörku sem þó voru ekki landsmótsgestir.  En þessi hópur var á vegum kristilegs skáta félags, sagði íslenski leiðsögumaðurinn þeirra mér.  Siglingarnar hjá þeim þarna í Hólminum eru frábærlega skipulagðar.  Fyrst voru það Lundar, svo Haförninn ásamt ungum, Toppskarfur, Rita, Máfur og fl.  Síðast en ekki síst er það alltaf jafn frábært þegar þeir félagarnir skella út veiðafærum og ná í skelfisk, krabba, krossfiska og ígulker og lofa þeim sem vilja að smakka og skoða.

Eftir hádegið fórum við svo út á Bjarnarhöfn og skoðuðum safnið þar.  Kyrrðin og friðurinn á þeim stað var stórbrotinn. Mig langaði bara að vera þar. 

En til baka fórum við, stoppuðum og tíndum ber á leiðinni, gengum svo á Helgafellið og Þrösturinn var stoltur af því að vera á undan þeirri gömlu  . Og ekki er sú gamla minna stolt af syninum þó að Helgafellið sé ekki hæsta fjall sem maður finnur þá er sá stutti bara að storka sjálfum sér.  Kvöldið var svo bara slökun í sundi.

Föstudagsmorguninn fór svo í að taka saman og um eitt var haldið heim á leið.  Fórum beinu leiðina um Vatnaleið.  Ákváðum þegar við ókum fram hjá Eldborg að ganga að henni í haust.  Fórum frekar í Sund í Borgarnesi.  Þar rákumst við auðvitað á þrjár frænkur okkar.  Sem voru að koma úr ferð yfir Kjöl meðal annars.  

Þegar heim var komið hentist Þrösturinn í að skipta um í töskunni sinni og svo var haldið austur fyrir fjall til Davíðs stóra bróður sem vildi endilega að litli bróðir kæmi til sín um helgina í vídeó og bíó helgi.  Þeir bræður komu svo í kvöld ánægðir með helgina.Tjaldvagninum var skilað í leiðinni. 

Til stóð að hjóla hringinn í kringum Þingvallavatn með Siggu, Bjarna og Jóni en ég ákvað að vera frekar heima og nýta daginn í að háþrýsti þvo málninguna af kjallaranum, öxlin mín er líka leiðinleg þessa dagana svo að ég hjóla bara næst.  Hljóp bara með einkaþjálfaranum styttri hringinn í staðinn.  Málningin fauk af að mestu leiti en ég þarf að fá kröftugri græju til að ná rest.  Svo bara eru það steypu viðgerðir og mála. 

Í dag (sunnudag) fór ég svo upp á þak á við byggingunni og komst að því að ég er eiginlega bara lofthrædd   Allavega tók það mig langan tíma að koma báðum fótum fyrir í stiganum til að komast niður aftur.  Fór út að hlaupa til að ná af mér skjálftanum í löppunum og það dugði ekki annað en að fara lengri hringinn í þetta skiptið enda veðrið bara frábært til að hlaupa í dag. 

En þessa tvo síðustu daga í þessari sumarfrí lotu ætla ég að nota vel og reyna að mála það af timbri sem eftir er, leigja mér 170 bör háþrýstidælu í Húsasmiðjunni, (mín er 110) og klára málningar restar af kjallaranum.  Vinnan kallar svo á miðvikudag.

Davíð minn er svo að gista hjá okkur í fyrsta sinn hérna, en dýrin eru honum frekar erfið ofnæmislega séð. En það er hægt að loka og læsa stofunni og þangað inn kemur hundurinn ekki, og kisu er hent alltaf út um leið og hún sést þar.  Skúrað og þurrkað af vel og vandlega í dag svo að sem minnst af dýrahárum væru í loftinu þar.

Þrösturinn minn gerði þetta myndband um daginn.  Set það inn til gamans.